Misschien nog even terugkomen op de busreis en de verdere
avond. Als trotse Belgen konden we “Vlaanderens
Mooiste” natuurlijk niet missen. Het was heel lang zoeken naar de juiste
zender, maar net voor we het zoeken wilden opgeven, klonk er opeens luid gejuich
uit de bus, toen de beelden binnenkwamen.
Maar nog meer gejuich was er voor ons nieuw hotel in Rome. Hotel
Capannelle gaf iedereen een warm gevoel.
Zo werd het hotel voor de ene ingewijd door een heus kussengevecht en
voor de ander met een glaasje wijn.
En de vreugde werd alleen maar groter bij het avondeten. We
kregen een voorgerecht geserveerd zo groot als een hoofdgerecht namelijk cannelloni met spinazie en ricotta. Het
hoofdgerecht was zalm met heerlijk bereide groentjes en als dessert een heerlijke
chocomousse om ons driegangenmenu af te sluiten.
Na het eten, konden we beginnen aan de quiz. Iedereen deed
zijn uiterste best om als eerste te eindigen. Ook de nodige grapjes van de
presentatoren maakten deel uit van deze geweldige avond. Alhoewel alle
deelnemers winnaars waren, meedoen is immers belangrijker dan winnen, behaalden
“Maikel en de Bingen” de eretitel met maar liefst 88 punten. Een fijne avond
voor iedereen! Nu terug naar vandaag, 6 april. ’s Ochtends werden we
verwend met een waar luxe-ontbijt, in tegenstelling tot wat de echte Italiaan
gewoon is. Het ging van yoghurt tot geroosterd brood tot koffiekoeken. Een
lekkere en vooral energierijke start voor een nieuwe dag.
Na een lange rit zuidwaarts werden we verdeeld in twee
groepen: groep Vesuvius en groep Solfatara.
De eerste groep begon aan de beklimming van de Vesuvius.
Nadat Marc de chauffeur ons na een beklijvende rit naar boven veilig bij het vertrekpunt had afgezet. Na een pittige
klim van een halfuur bereikten we de top met een verrassend en aangenaam uitzicht
over de baai van Napels aan een kant en de krater aan de andere kant. De zon
straalde, we genoten van ons lunchpakket met een “view” waarna we afdaalden.
De tweede groep kreeg bij het aankomen in Solfatara al een
voorsmaakje van wat Solfatara te bieden had. De typische geur bereikte de bus,
namelijk de geur van, zeg maar rotte eieren. Onze eerste stop was het
uitzichtpunt dat ons een eerste impressie gaf van wat Solfatara voor ons in
petto had. Voor ons een uitgestrekte witte vlakte en in de verte een rotswand
met gevaarlijke uitziende rookpluimen. Wanneer we verder liepen, kwamen we meer
en meer rook tegen. De pozzo dell’ aqua minerale nodigde ons uit om ons hoofd
door een luikje te steken om de vochtige waterdampen waar te nemen. We
passeerden de borrelende mudpots (fumarolen) en konden ons voorstellen dat de
modder 140°C was. We verzamelden al onze moed om in de bocca grande te gaan
staan. Een grote fumarool waar we letterlijk in konden gaan staan om ons
volledige te laten omringen door de vochtige, gasrijke dampen. De meest moedigen beklommen ook de
achterliggende, dampende rotswand. Na deze inspanningen was het tijd voor een
beloning, ook al vroeg deze een flinke portie lef: het inademen van
zwaveldampen in de antieke sauna’s. Na deze aparte ervaring was ook deze groep
klaar voor het tweede deel van het programma: Herculaneum. Deze stad werd opgegraven door
Italianen, nadat de Vesuvius deze in het jaar 79 had bedolven onder tientallen
meters lava.
Het feit dat deze stad zo goed bewaard is gebleven, gaf ons
de kans om een heel mooi beeld te krijgen van het dagdagelijkse leven van een rijke
romein. ’s Morgens begon de dag met de briefwisseling te lezen in tablinum,
daarna een wandeling naar de plaatselijke fastfoodshop “taberna”. In de
namiddag wat sport in het palaestra om op het heetst van de dag te ontspannen
in de plaatselijke forumthermen. Hier nodigden ze andere romeinen uit voor het
avondmaal in het triclinium voor een liggende maaltijd. Het was een prachtige
ervaring voor allen van ons om in de huid te kruipen van een rijke romein.
Na dit stadsbezoek reden we naar een plaatselijk restaurant
met een prachtig uitzicht op de baai van Napels en de ondergaande zon.
Fleur Brebels (6A) en Stiene Rutten (6MM)
Zeer goede blog. Nog een fijn vervolg van de reis toegewenst. Gro.
BeantwoordenVerwijderenZeer mooie foto's! Maar mogen de jongens ook eens op de foto's staan?Het zijn zeer veel foto's met enkel meisjes!!
BeantwoordenVerwijderenMaaike
BeantwoordenVerwijderenBlijven hopen, als je hetzelfde geduld moet hebben als je peter zal het nog 30 jaar duren eer je naar Rome terugkeert.
Geniet dus nu!
Peetje